Secret Admirer [1]

Title: Secret Admirer

Pairing: Jaejoong x ???

Author: Purple Horizon

Translator: Mighty_Yu

Rating: G

Secret Admirer

Chapter 1 ~ 26 มกราคม ปี 2004

“พี่แจจุง.. ตื่นนนน!!!” ชางมินกระซิบที่หูซ้ายของแจจุงพลางเขย่าตัวอีกคนเบาๆ ร่างบางบ่นพึมพำแล้วดึงผ้าห่มให้มิดหัว “พี่ครับ.. ผมหิวแล้วอ่ะ ตื่นมาทำไรให้กินหน่อยนะ” ชางมินงอแงแล้วก็เขย่าตัวแจจุงไม่ยอมหยุดจนสุดท้ายร่างบางก็ต้องยอมถ่างตาขึ้น ร่างบนเตียงบิดขี้เกียจและมองไปที่นาฬิกาบนโต๊ะข้างๆ

-11:30pm-

“ชางมี๊นน!!! เราเพิ่งจะกินข้าวกันตอนสองทุ่มนะ” แจจุงบ่นก่อนรับรู้ถึงยูชอนที่เริ่มดิ้นจากการรบกวนของชางมิน

“แล้วไงอะ? วิชาไบโอบอกว่าอาหารในท้องเราจะถูกย่อยอย่างสมบูรณ์ในสี่ชั่วโมง นี่ก็เกือบสี่ชั่วโมงแล้ว มันเลยไม่แปลกที่ผมจะหิวอีกนะครับ.. พี่อ่ะ ทำไรให้กินหน่อยน๊าาาา..” ชางมินทำหน้ามุ่ยใส่ร่างบาง

“มันปกติสำหรับนายน่ะสิ! มินอ่ะ.. พี่เหนื่อยจริงๆ ไปต้มมาม่ากินเองนะ” ร่างบางดันชางมินออกจากเตียงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมิดหัวอีกครั้ง

“ฮึก.. ฮืออออ~ ฮึกๆ ชางมินแกล้งร้องไห้เบาๆ และเดินคอตกออกไปจากห้องนอนรวมของแจจุงและยูชอน

“ไม่ ไม่ ม่ายยยย!!! ฉันไม่หลงกลนายหรอก ฮึ!” แจจุงเตือนตัวเองก่อนทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรแล้วนอนต่อ

-25 นาทีต่อมา-

ชางมินนั่งที่เก้าอี้ตัวโปรดถือแซนวิชไข่กับทูน่าหนา 6 เซ็นติเมตรกินอย่างมีความสุขในขณะที่มีร่างบางนั่งกอดอกอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ

“ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลย ฮึ..” แจจุงบ่น

“ยอมรับเถอะว่าพี่รักผมที่สุด” ชางมินพูดอย่างภูมิอกภูมิใจ

“ไม่อ่ะ พี่เกลียดนายที่สุดเลย” ร่างบางทำแก้มป่อง

"จริงหรอครับ??"

"ใช่น่ะสิ!!!" ร่างบางแล่บลิ้นใส่ผู้เป็นน้อง

“แย่จัง.. แต่ผมรักพี่ที่สุด” ชางมินขยิบตาเล็กน้อย

"ช่างเหอะ" ดวงตาหวานกรอกไปมา

"พี่เหมือนผู้หญิง!" ชางมินพูดพลางเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ

"นรกแดก?? ชางมิน นายน่าจะหุบปากแล้วรีบๆ กินซะ ก่อนพี่จะปลุกยูชอนมาช่วยนายกิน" แจจุงขู่ก่อนกรอกตาอย่างหงุดหงิด

"เห็นมะ.. พี่กำลังกรอกลูกตา" ชามมินยิ้มเยาะ

"แล้วไงล่ะ????" แจจุงยืนเท้าเอว

"ผู้หญิงเท่านั้นที่ทำแบบนั้น หุหุ ผมถึงบอกไงว่าพี่เหมือนผู้หญิง" ชางมินหัวเราะลั่นห้องครัว

"เฮ้ย หุบปากซะที นายกะจะปลุกทุกคนรึไง??" มือบางโบกหัวชางมินไปทีนึง

"พี่แหกปากดังกว่าผมอีกนะ"

"ชางมิน นายน่าจะเลิกยั่วโมโหพี่ไม่งั้นพี่จะหาอะไรมาล๊อกตู้เย็น!" แจจุงยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนจะเตะไปที่ตู้เย็น ร่างสูงรีบวิ่งไปหาตู้เย็นของเขาแล้วผลักแจจุงออกห่างเธอ (ชางมินเรียกแทนอาหารและตู้เย็นว่า'เธอ')

"พี่อ่ะ!!! ทำไมต้องใช้กำลังด้วย โห.. น่าสงสารจริงๆ เป็นอะไรมั้ยที่รัก" ชางมินบ่นเบาๆ กับตู้เย็นของเขาพลางเอามือถูตรงที่แจจุงเตะ

"นายมันบ้าไปแล้ว ไอพวกสต๊อล์คเกอร์ตู้เย็น!!! โอ้พระเยซูคริสเจ้า ลูกทำสิ่งผิดพลาดประการใดไปในชาติก่อนรึอย่างไร ท่านถึงประทานตัวรับประทานมาเป็นน้องชายลูก??" ร่างบางเริ่มบทราชินีดราม่าขณะชางมินยังคงกินต่ออย่างไม่สนใจโลกภายนอก

“เอ๊ะ นั่นอะไร??” ร่างบางสังเกตุเห็นกล่องขนาดกลางที่หลบอยู่ข้างๆ ตู้เย็นที่น่ารักของชางมิน

“ไหน อะไร อะไร?” ชางมินก็อยากรู้เช่นกัน เขารีบไปยืนอยู่ข้างๆแจจุงที่ถือกล่องปริศนาอยู่

“นี่ของใครเนี่ย??” มือบางยื่นกล่องให้ชางมิน

“ผมจะไปรู้ได้ไงล่ะครับ เปิดดูสิ…”

"พี่ไม่เปิดหรอก มันไม่ใช่ของพี่นี่นา" ร่างบางวางกล่องลงบนเคาน์เตอร์

"พี่เจอมัน มันเป็นของพี่" ชางมินยื่นกล่องกลับไปให้แจจุง ร่างเล็กแกะกล่องออกและเจออีกกล่องเล็กๆ อยู่ด้านในพร้อมการ์ดวางไว้ด้านบน

“Happy Birthday คิม แจจุง จาก secret admirer…” ชางมินอ่าน

“Secret admirer??” ร่างบางขมวดคิ้วและนึกว่าใครกันที่ส่งของขวัญนี้ให้เขา

“เปิดเลยๆๆ” ชางมินพูดขึ้น แจจุงจึงเปิดกล่องที่ห่อมาอย่างดี พยายามไม่ทำให้ขาด เขาตาโตขึ้นมาเมื่อเห็นผ้ากันเปื้อนลายแฮมทาโร่อยู่ด้านใน

“อ๊าาา น่ารักจัง.. ใครเป็นคนให้เนี่ย ช่างคิดดีจัง” แจจุงเอ่ยด้วยรอยยิ้มและลองใส่ผ้ากันเปื้อนอันใหม่ทันที

“ใครไม่รู้ผมไม่สน แต่คนคนนั้นต้องรักผมมากไม่แพ้พี่เลย" ชางมินพูดอย่างภูมิใจ

"ทำไมล่ะ?"
"มันหมายความว่าเขาอยากให้พี่ทำอาหารให้ผมกินทุกวัน ทุกเวลา ทุกที่ สุขสันต์วันเกิดครับพี่” ชางมินยัดแซนวิชที่เหลือเข้าปากและเดินกลับห้องนอนรวมของเขา ยุนโฮ และจุนซู ปล่อยอีกคนไว้ในครัว ขณะที่ร่างบางมองนาฬิกาที่บอกเวลาเที่ยงคืนพอดีและยิ้มกว้าง.. นี่คือของขวัญชิ้นแรกที่ได้ในวันเกิดปีนี้

Read part 2